kendimi yokluyorum, acaba çok güzel olduğu için mi seni unutamadım ya da bu kadar etki ettin bana.

the smiths

parfume filmini bilirsiniz, sonu muhteşem biter. bilen bendeki MOZ hayranlığını da bilir, mütemadiyen dinlerim yalnızlık anlarımda.. yalnız aşağıdaki görüntüyü yeni gördüm ve aklıma direkt parfüme filmi geldi. çok iyi ya fhdgsjfga
mutluluktan öldü dersiniz.

yalnızlık diyorum dostum, iliklerinde hissetmek.. bundan kaçabildiğin nadir anlar işte tam da burası.. bikaç müzik dinlemek sağlam bikaç film izlemek ve belki bunlardan bahsedebileceğin bir mecra bulmak..

biliyorum beni duyuyorsun, beni görüyor ve biliyorsun.. bu beni yalnızlıktan uzaklaştırıyor.

hadi dokun o zaman.

içinde deli yazma isteği olan hüss
bunları yazarken kulağında şu olan hüss,
geçmişin yolculuklarını anımsayan,
yeni yolculukların gelmesinden ümitsiz
ilham anlarını kaybetmiş hüss
uzun zaman olmuş.


doğum yapıldı, çocuğu olan hüss
dokun hadi korkma, ne yaptın kelimelerini, ne yaptın kendine...

kapalı bir havada evde,
yalnız..
cam kenarına kayan gözler,
kenarların boş olması..
hep bir arayış, durdurulması güç çıplaklık hissi
yan yana getirilemeyen kelimeler.

bazı zamanların anlamsız gelmesi çok yorucu ve hırpalayıcı oluyor, hele de o anı yakalamak için büyük bedeller verdiyseniz.

nilüfere kulak veriyor ve hafiften sesi açıyoruz..

tıktık

yaşantımız öyle bir hal aldı ki, geri dönmek ve gerçek hayatı yaşamak toprağa dokunmak istedik.
bu aşamaya geldik bir çoğumuz.