bu çığırtma normalde mutluluk ünlemidir. ama benim için değildi ne yazık kı uzun zamandır. şimdilerde "eh işte yuvarlanıyoruz" halim keyfim yerinde çok şükür!" nevinden söylemlerle aynı şeyleri ifade ediyor ankara. bunda yılbaşında orada olacak olmamın etkisi yadsınamaz boyutta. vücudumdakı sıvı kütlesinden daha çok içecem bu yılbaşında, kendime ve karaciğerime peşinen söyledim geçen gece bunu, 5-10 enginar, 3-5 kara havuç, bir kaç da bezelyeyle tavladım karaciğerimi..
nerede sabaharım bilmiyorum, nerelere giderim gece boyu hiç bir fikrim yok. fikrim yok demişken bir fikir geldi aklıma gecenin bir kısmını "fikrim"de geçirecem. bak bir yer belli oldu. sonrası iyilik sağlık...
yanımda kimler olucak belli değil, dün evlenme teklifinde bulundum kabul edilmedim. özünde "olmaz" manasında bir cevap aldım. buradan sevgiler yolluyorum kendisine biliyorum bunu okuyacak :)) tencere kapak gibiyız ama o tefal, ben korkmaz. uyuşmadı tencere kapak bu sefer. olsun..
neyse bu yazıdan hayır gelmez başından belliydi, ben yılbaşı gecemi tamamlayacak şarkılarla yalnız bırakayım bahtsız bedevileri
çok severiz..
sırf bu adam yüzünden suzan diye bir kız arıyorum, ismi suzan olan birini bulduğum anda.....
şimdi altı üstü bir link koymuş diyebilirsiniz, ama iyi müzik o kadar nadir ve zor bulunan birşeydir ki, bazen teşekkürü gerektirir.
YanıtlaSilteşekkürler.
Ankara mı? Umarım zorunluluk hali değildir. İşkence geliyo bana Ankara. Sevemedim o şehri hiçbi zaman, bi türlü. Ankara ölü toprağı gibi, yapıştı mı da gitmiyo.
YanıtlaSil@ilgi, rica ederim,
YanıtlaSil@günlük, biraz zorunluluk hali biraz istek, tez düzenlemesi için gittim rutin gidişlerimden biri 1-2 ayda bir gider oldum artık ama gidiyorum arada yıne. ankaraya yapıştım mı o mu bana yapıştı bilmiyorum. hem seviyor hem de öldüresiye kin besliyorum ankaraya..