Eylül Akşamı

Hiç bir neden yokken, ya da biz bilemezken tepemiz atmış... ve konuşmuşuzdur.

Onca neden varken ve tam sırası gelmişken hiçbir şey yapmamış

ve susmuşuzdur. Aynı anda aynı sessiz geceye doğru içim sıkılıyor

demişizdir. Aynı sabaha uyanırken kim bilir aynı düşü görmüşüzdür.

Olamaz mı? Olabilir.

Onca Yıl Sen Burada

Onca Yıl Ben Burada

Yollarımız Hiç Kesişmemiş

Şu Eylül Akşamı Dışında.

Belki benim kağıt param, bir şekilde, döne dolaşa senin cebine girmiştir.

Belki aynı posta kutusuna, değişik zamanlarda da olsa, birkaç mektup atmışızdır.

Ayın karpuz dilimi gibi batışını izlemişizdir deniz kıyısında. Aynı köşeye

oturmuşuzdur köhnede belki de birkaç gün arayla. Olamaz mı? Olabilir.

Onca Yıl Sen Burada

Onca Yıl Ben Burada

Yollarımız Hiç Kesişmemiş

Şu Eylül Akşamı Dışında.

Bostancı dolmuş kuyruğunda sen başta ben en sonda öylece beklemişizdir.

Sabah 7:30 vapuruna sen koşa koşa yetişirken, ben yürüdüğümden kaçırmışımdır.

Aynı anda başka insanlara, seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla,

başımızı başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir.

Onca Yıl Sen Burada

Onca Yıl Ben Burada

Yollarımız Hiç Kesişmemiş

Şu Eylül Akşamı Dışında.