üzgün olma halinin bir gaflet anında açılan ya da kendiliğinden kulağınıza giren bi müzikle bir anda üstünüze düşen bir fil olduğundan da bahsetmicem bu gece
acı çekmenin zevk vermesi, duygusal kriz hallerinin ve neyapacağını bilememenin verdiği müthiş düşsel yaratım gücünden de bahsetmek istemiyorum
sakin hayatlara 'özenmekle yetinen' insanların hayatlarını bu uğurda nasıl bok ettiği bu gecenin konuları arasına girmeyecek
yazmanın insanoğlunun en büyük keşfi olduğunu söyleyesim var (hadi canım sende!)
şükretmek gerek. şükür bu gecenin konusu olabilir. inanmanın en saf belki kendiliğinden bir tezahürü olan şükürden bahsetmek istiyorum bu gece.
yakın zamanda arayıp ulaşamadığım, ulaşmama izin vermeyen insana, bu duyguyu ve iradeyi veren yaratıcıya şükretmek istiyorum.
teslim oldum.
gece Moz gecesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder