Bugün, aralarında belki de yaşıma yakın yaşı olan bir dolu sınıfa
-ahmaklığı bırakın, adam akıllı okuyun, bir bok okumuyorsunuz, dedim. Allahım günahımı affet.
sonra bunun (edebiyat okumanın) bir iş mi yoksa yaşamlarının bir parçası mı olduğunu düşünmelerini, her iki durumda da eşşekler gibi okumaları gerektiğini, moron gibi baktıklarını, bir sikimle uğraşmadıklarını da söyledim. Allahım affet..
fakat kimse bana bir anadolu üniversitesinde edebiyat okumanın mantığını anlatamaz gibi geliyor. yapacak hiç birşey bulamadıkları halde kitap okumamalarını gördükçe "bi siktirin gidin lutfen" diyesim geliyor, zor tutuyorum. zor tutunuyorum. artık tutunamıyorum. kap doldu, ya da boşaldı.
tahammülsüzlüğün doruklarındayım.
sağlam bir tokat gibi çarpan muhabbetleri özledim..