9 Haziran 2012 Cumartesi

MOZ

insanım lan ben de sonuçta, sınırı var benım de beynımın, ruhumun.
sağlığı yitirmekten korkar oldum, ki zaten sağlıksız, dengesiz, depresif, ( iç ses: o kadar da değilsin lan abartma, depresif bile olamazsın, otur oturduğun yerde, yine gitti kafan mına koyım) ve melankoliğim. (   iç ses:    kendine melankolik de dedin ya, allah belanı versin, daha da iç ses gelmez buraya)
bi sus allahın cezası, 2 dk yalnz kalayım, uyurken bile yanımdasın... hayır özür  dilerim istemeden söyledım, gitme yanımdan.
 iç ses:  ne gitmesi lan, 10 cm uzaklaşsam gebereceksin yalnızlıktan. ve fakat farkındayım çok üstüne geliyorum şu sıra, hakediyorsun. konuşmayacak oluyorum, bi gideyim diyorum şunun yanından, 6 ay öncen geliyor aklıma. açmayacaktım bunu ama öyle yrk gibi kalacaksın diye gitmiyorum.
farkındayım.. uyanık tut beni, yazdıklarımı oku, dinlediklerimi dinle.
 iç ses:  çok karartıyor ve fakat mutluluk veriyor içime dinlediklerin/ bana dinlettiklerin.
mutlu olayım mı?
 iç ses:  ol.
oldum.
müzik paylaşayım mı?
 iç ses: paylaş



1 yorum: